Την επομένη λοιπόν του πρώτου γύρου της εκλογικής διαδικασίας για την ανάδειξη του επόμενου επικεφαλής του ΠΑ.ΣΟ.Κ, πρέπει να προσπαθήσουμε να βγάλουμε τα πρώτα συμπεράσματα και να διαβάσουμε κάποια από τα μηνύματα της κάλπης.
Για την ιστορία πρέπει να αναφέρουμε τα ακριβή αποτελέσματα :
Νίκος Ανδρουλάκης 89.288 (29,64%)
Χάρης Δούκας 64.490 (21,41%)
Παύλος Γερουλάνος 63.632 (21,12%)
Άννα Διαμαντοπούλου 58.809 (19,52%)
Μιχάλης Κατρίνης 18.163 (6,03%)
Νάντια Γιαννακοπούλου 6.890 (2,29%).
Αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης επιβεβαίωσε την πρωτιά του και πάει για τη νίκη στο δεύτερο γύρο. Είναι όμως έτσι; Οπωσδήποτε επιβεβαίωσε την πρωτιά του και έχει σοβαρές πιθανότητες να αναδειχθεί νικητής, το πρόσωπο όμως που ξεχώρισε από την κάλπη και παραλίγο να κάνει την ανατροπή είναι ο Παύλος Γερουλάνος. Ο τόνος και η εμφανής αστική ευγένεια του, σε συνδυασμό με την υποψηφιότητα της έμπειρης και με εγνωσμένη τεχνοκρατική επάρκεια, Άννας Διαμαντοπούλου, έφεραν έναν νέο αέρα, δημιουργώντας σοβαρές προσδοκίες για την ανασύσταση του χώρου και της παράταξης. Αυτή η ελπίδα αναγέννησης που έφερε η εκλογική διαδικασία δεν πρέπει να χαθεί.
Η επόμενη ημέρα στην παράταξη θα είναι σίγουρα διαφορετική, για αυτό ο νέος πρόεδρος θα πρέπει να κληθεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα και τις ανάγκες της εποχής. Οι εποχές της διαχείρισης και των ατομικών αποφάσεων ανήκουν στο παρελθόν, καθώς ο τόπος δεν έχει καιρό για πολιτικούς αρχηγούς που βρίσκονται εκτός εποχής. Με συλλογικό τρόπο πρέπει να δημιουργηθεί η ηγετική ομάδα που κάποια στιγμή θα κληθεί να αναλάβει τις τύχες της Χώρας. Το μόνο σίγουρα ως προς αυτό, είναι πως όταν αυτό πραγματοποιηθεί, οι ώρες θα είναι δύσκολες και οι εποχές κάθε άλλο παρά ανέφελες.
Για αυτό λοιπόν είναι υποχρέωση του νέου προέδρου να μην αφήσει να διολισθήσουμε σε σενάρια άκριτων συνεργασιών ένθεν κακείθεν του πολιτικού συστήματος. Το προηγούμενο του δεύτερου γύρου των εκλογών για το Δήμο Αθηναίων, πρέπει να αποκλειστεί δια ροπάλου. Ο δρόμος είναι ένας , αυτόνομη πορεία και μόνο, έτσι ώστε να καταστούμε ο πραγματικά εκσυγχρονιστικός πόλος του πολιτικού συστήματος. Ο πατριωτικός, κοινωνικός και δημοκρατικός πόλος. Αυτός στον οποίο θα προσφύγουν οι πολίτες.
Είναι ολοφάνερο και θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τον νέο πρόεδρο, ότι οι δύο προαναφερόμενοι υποψήφιοι αρχηγοί και προφανώς και το 40,63% του εκλογικού σώματος που τους επέλεξε , έχουν χαρακτηριστικά που τονίζουν την αυτοδύναμη κεντρώα πορεία , την κοινωνικά ευαισθητοποιημένη και την εθνικά υπεύθυνη αντιπολίτευση , μακριά από λαϊκισμούς του «με ένα νόμο και ένα άρθρο» που ευδοκίμησαν την προηγούμενη δεκαετία. Αυτό πρέπει να το κατανοήσει πολύ καλά ο νέος Πρόεδρος, γιατί σε αντίθετη περίπτωση οι ψηφοφόροι με αυτά τα χαρακτηριστικά θα αρχίσουν να φυλλορροούν προς άλλες κατευθύνσεις, προς μεγάλη χαρά του νυν κυβερνώντος κόμματος. Το στοίχημα της κυβερνησιμότητας πρέπει με κάθε τρόπο να κερδηθεί. Ο λαός πρέπει να έχει εναλλακτική και αυτή δεν μπορεί παρά να είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτό που πρέπει σε κάθε περίπτωση να κατανοήσουμε όλοι μας μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες, είναι το γεγονός ότι η Πατρίδα μας «παίζει τα ρέστα της».
