Μια ανάσα πριν τη διεξαγωγή του δεύτερου γύρου των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ, θα ασχοληθούμε με κάποιες από τις προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η νέα ηγεσία του χώρου. Προκλήσεις αριθμητικά ουκ ολίγες και σίγουρα πολυεπίπεδες. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά:
Πρόκληση πρώτη, ποιο είναι το στίγμα του κόμματος;
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να έχει ξεκάθαρο και κατανοητό λόγο μακριά από λαϊκισμούς και ήξεις αφίξεις. Δίνουμε τη δική μας πολιτική πρόταση η οποία θα στηρίζει τους Έλληνες πολίτες, πάντοτε όμως με βάση τα δημοσιονομικά περιθώρια που υπάρχουν. Με κοινωνική δικαιοσύνη αλλά όχι με την επιδοματική πολιτική που ακολουθεί η νυν κυβέρνηση. Παρεμβαίνουμε με την πρόταση μας και οπωσδήποτε δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε σε σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Πρόκληση δεύτερη, ποιοι θα κοινωνήσουν το μήνυμα του κόμματος αλλά και θα αναλάβουν να το πραγματοποιήσουν.
Σε κάθε περίπτωση τα στελέχη που στήριξαν το κόμμα τα δύσκολα χρόνια, αλλά και στελέχη που διακρίθηκαν στους χώρους εργασίας και την κοινωνία. Το κόμμα πρέπει να «ανοίξει» και προς τα στελέχη που δεν συμπαρατάχθηκαν με τον νέο Πρόεδρο, αλλά και προς την κοινωνία. Ανοικτό κόμμα προς αυτούς που θέλουν να συνεισφέρουν στην αναγέννηση του χώρου ως στελεχιακό δυναμικό και ως ψηφοφόροι, όχι προς τους γυρολόγος πολιτευτές. Γιατί είναι γνωστό στους ασχολούμενους με το ποδόσφαιρο, πως ομάδα αποτελούμενη από «μισθοφόρους», από ποδοσφαιριστές δηλαδή που έρχονται μόνο για χρήματα, δεν μπορεί να προχωρήσει πολύ. Στην πρώτη αναποδιά ή μόλις μειωθούν τα χρήματα, θα χαιρετίσουν για άλλες πολιτείες. Το ίδιο συμβαίνει φυσικά και στους πολιτικούς χώρους και κόμματα. Οι αριβίστες ψάχνουν πολιτική στέγη και ενίοτε τη βρίσκουν, αυτό όμως που είναι πασιφανές, είναι πως δεν προσθέτους αλλά αφαιρούν. Μόνο το καθαρό μήνυμα και η πίστη στην αποστολή, προσθέτει και βοηθά ένα κόμμα να κεφαλαιοποιήσει την πολιτική του επιρροή.
Πρόκληση τρίτη, ανάγνωση της κοινωνίας και των νέων κοινωνικών προβλημάτων.
Πρέπει να γίνει η διαπίστωση του πως έχει διαμορφωθεί η κοινωνία και ποιες είναι οι απαντήσεις στα προβλήματά της. Απαντήσεις στα προβλήματα του σήμερα δεν μπορούμε να δώσουμε με τακτικές του παρελθόντος. Τα λαϊκά στρώματα βάλλονται πανταχόθεν σε μια εποχή περιδίνησης και η ανθεκτικότητα της κοινωνίας μπορεί να διατηρηθεί μόνο με πρακτικές πολιτικές από συνειδητοποιημένους για την δυσκολία των εποχών πολιτικούς. Μείζον για την εποχή είναι η οικονομική ασφάλεια αλλά και η αστυνόμευση για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, όπως βλέπουμε ακόμη και στη Γερμανία με τη στροφή του SPD. Αυτές είναι οι αγωνίες των πολιτών και αυτό δεν αλλάζει από τις λοιδορίες και τις ανοησίες τμήματος της Αριστεράς, περί «κυρ Παντελήδων». Εχθρός είναι η κοινωνική υπανάπτυξη, η ανεργία των νέων, η έλλειψη ασφάλειας και όχι ο συμπολίτης μας. Εκμεταλλευόμενος αυτό μας το έλλειμμα κατόρθωνε ο Μητσοτάκης να υφαρπάζει τις ψήφους του Κέντρου.
Πρόκληση τέταρτη, χρειάζονται συνταγματικές μεταρρυθμίσεις;
Σαφέστατα και μπορούν να γίνουν πολλές παρεμβάσεις, όπως π.χ. να αλλάξει το πλέγμα αρμοδιοτήτων της Προεδρίας της Δημοκρατίας προκειμένου να αποφευχθούν οι παθογένειες του πρωθυπουργοκεντρικού μοντέλου διακυβέρνησης. Να προχωρήσουμε στην εκλογή των ηγετών της δικαιοσύνης και στον διορισμό τους από την εκάστοτε κυβέρνηση, έτσι ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως η ελληνική Δικαιοσύνη και να γίνουμε πραγματικό Κράτος Δικαίου.
Πρόκληση πέμπτη, έχουμε απαντήσεις για τα εθνικά μας θέματα;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Κέντρο διαχρονικά είχε απαντήσεις και διαμόρφωνε την εξωτερική μας πολιτική. Αυτή την παράδοση πρέπει να συνεχίσουμε και σήμερα που η παρούσα κυβέρνηση επιδίδεται σε μυστική διπλωματία. Είναι ευθύνη της παράταξης να αναδείξει τα περίεργα που συμβαίνουν στο πεδίο των ελληνοτουρκικών, αλλά και στο σύνολο της Εξωτερικής πολιτικής. Οι κινήσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών που προέκυψε μετά τις εκλογές του 2023 και η οποία δρα, όπως διακρίνεται από τα συμφραζόμενα υπό την άμεση καθοδήγηση του Πρωθυπουργού, είναι προβληματικές.
Οι προκλήσεις είναι πολλές και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε υπερβαίνοντας όμως τα όρια του παρόντος άρθρου.
Συνοψίζοντας λοιπόν, βλέπουμε συμπερασματικά πως μόνο το άνοιγμα του κόμματος σε ανθρώπους της προσφοράς οι οποίοι καθημερινά πασχίζουν να αναμετρηθούν με τα προβλήματα θα το ξανακάνει Παράταξη.
Το να ακολουθήσουμε έναν τύπο διακυβέρνησης που θα διέπεται από ένα στοχοπροσηλωμένο μεταρρυθμιστικό όραμα μέσω ευρύτερων κοινωνικών συναινέσεων, θα μας οδηγήσει στο μέλλον. Προτεραιότητες είναι , η ανάταξη της Παιδείας, η ανασυγκρότηση της οικονομίας μέσω της παραγωγικης βιωσιμότητας καθώς και ο έλεγχος της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Οι άνθρωποι δημιουργούν τις πολιτικές και σε αυτούς προσβλέπουμε. Το ΠΑΣΟΚ έχει υποχρέωση να δώσει εναλλακτική στον ελληνικό λαό.
